Schronisko “Pod Łabskim Szczytem” znajduje się na skraju Łabskiego Kotła. Panuje tutaj autentyczny klimat górskiego schroniska, które jest doskonałą bazą do dalszego odkrywania uroków Karkonoszy. Historia tego miejsca sięga XVII wieku; już w 1632 roku istniała tutaj pastersko-myśliwska buda, usytuowana przy szlaku łączącym Śląsk z Czechami. Po pożarze w 1914 roku budynek schroniska stopniowo był odbudowywany i rozbudowywany, a w latach 30. dodano drugi budynek. Do schroniska bez problemu dotrzemy ze Szklarskiej Poręby, czy nieco bardziej wymagającym szlakiem z Michałowic. Jako, że schronisko znajduje się na skrzyżowaniu wielu szlaków turystycznych, to będąc tutaj warto wyruszyć dalej. Na przykład do miejsca, skąd rozpościera się jeden z najpiękniejszych widoków w Karkonoszach, czyli na Śnieżne Kotły.
Nie ma się co oszukiwać – taka wędrówka dostarcza naprawdę wielu niezapomnianych wrażeń, szczególnie zimą, gdzie potężne nawisy śnieżne nad kotłami na długo zapadają w pamięć, a wiatr, który bardzo, bardzo często tutaj wieje potrafi naprawdę solidnie zakurzyć. Więc na taką wyprawę warto mieć ze sobą gogle, które ułatwią nam wspinaczkę i w ogóle oglądanie krajobrazów.
Podążając ze Schroniska pod Łabskim Szczytem w kierunku Śnieżnych Kotłów, osiągniemy cel w około 60 minut, pokonując nieco ponad 3 kilometry. To krótki dystans, a widoki na Kotlinę Jeleniogórską, Szrenicę i samo schronisko prezentują się z zupełnie nowej perspektywy. Łabski Szczyt, czwarty pod względem wysokości szczyt w polskich Karkonoszach, mierzy 1471 m i jest kolejnym punktem na trasie. Idąc w dół, po minięciu charakterystycznego wierzchołka Łabskiego Szczytu, pojawi się charakterystyczny obiekt – Radiowo-Telewizyjny Ośrodek Nadawczy “Śnieżne Kotły”.
Prawdopodobnie już w pierwszych dziesięcioleciach XIX wieku, przy skałce Czarcia Ambona (Rübezahls Kanzel), przedsiębiorcy oferowali żywność i napoje letnim wędrowcom, być może pod zadaszeniem szałasu. W 1837 roku hrabia Leopold Christian Gotthard von Schaffgotsch, właściciel tych terenów, postawił pierwsze schronisko w Sudetach. Był to niewielki drewniany budynek z dwuspadowym, stromym dachem, oferujący jedynie 2 miejsca noclegowe oraz niewielką jadalnię z dwoma stołami. Początkowym dzierżawcą był szewc Friedrich Sommer z Cieplic, późniejszy gospodarz schroniska na Śnieżce. W 1856 roku obiekt został przejęty przez szwagra Sommera, Franza Michallika.
W 1858 roku wichura uszkodziła domek podczas burzy, co poskutkowało wzniesieniem nowego schroniska w pobliżu Czarciej Ambony. Nowy, parterowy budynek miał konstrukcję kamienno-drewnianą, z 21 miejscami noclegowymi, jadalnią i salą do prania bielizny. Budowa, kosztująca 1700 talarów, zakończyła się w 1861 roku. W 1889 roku schronisko przeszło pod zarządzanie karczmarza Richarda Graulicha z Piechowic. Trzy lata później rodzina von Schaffgotsch zdecydowała się na budowę kolejnego, jeszcze większego obiektu obok starego domku z 1837 roku. W latach 1895–1897 powstał imponujący hotel górski, jeden z największych w Sudetach, którego wnętrza były projektowane przez samego Graulicha.
Nowa budowla wyróżniała się nietypową formą, niekoniecznie pasującą do krajobrazu Karkonoszy, zwłaszcza ze względu na wysoką wieżę widokową. Jej architektura była zainspirowana zamkiem Chojnik, a głównym materiałem konstrukcyjnym były granitowe bloki układane przez włoskich kamieniarzy, co sprawiało trudności z transportem. Sygnalizacja świetlna na wieży wskazywała nocą drogę do schroniska i informowała o dostępnych miejscach noclegowych. Wewnątrz znajdowało się 5 sal restauracyjnych i 60 miejsc noclegowych. W 1905 roku uruchomiono połączenie telefoniczne. Kolejne lata to wielokrotne remonty i zmiany.
W 1944 roku Luftwaffe stworzyło w tym miejscu stację radiolokacyjną. Po zakończonej wojnie obiekt trafił w polskie ręce. W 1960 powstała stacja linii radiowych, dzięki czemu była możliwość transmisji igrzysk olimpijskich, które odbywały się w Rzymie. Nie można zapomnieć o wielu ciekawych wydarzeniach – od 1976 swoje regularne nadawanie zaczęła TVP 2, trzy lata później rozpoczęto emisję programów radiowych, a w lipcu 1981 nadawać zaczęła TVP1. Ponad dekadę później skład programów telewizyjnych uzupełnił Polsat. Jak widzicie – historia tego miejsca jest bardzo burzliwa i pełna metamorfoz.
Kontynuując podróż, ukazuje się jeden z najpiękniejszych krajobrazów w Karkonoszach – widok na Śnieżne Kotły. Te potężne, majestatyczne kotły polodowcowe między Łabskim Szczytem, a Wielkim Szyszakiem robią wrażenie zalegającym śniegiem nawet do połowy lata. Oprócz imponujących widoków, w dnie kotłów rośnie rzadka roślinność alpejska, obejmująca rozrzutkę alpejską, sasankę alpejską, tojad mocny i różę alpejską. To nie tylko widok, ale także bogactwo alpejskiej flory!
