Chatki turystyczne w Karkonoszach istnieją już od ponad 70 lat.
Warto przyjrzeć się genezie chat turystycznych, które stanowią istotny element krajobrazu Karkonoszy. Większość z tych urokliwych, drewnianych chat to pozostałość po przedwojennych mieszkańcach, którzy wykorzystywali je jako schronienie dla pracowników leśnych. Większość z chatek charakteryzowała się tym, że były otwarte dla każdego, kto ich potrzebował. Właśnie w tej otwartości tkwiła esencja tych miejsc. Chatki pozostawały niezamykane, dając swobodny dostęp każdemu, kto miał pomysł na ich wykorzystanie.
Na Obszarze Karkonoszy i Gór Izerskich można było znaleźć kilkanaście takich obiektów. Przyjrzyjmy się teraz kilku z nich:
- Chatka Smogorniak nad Srebrnym Potokiem – początkowo dostęp do chatki mieli członkowie Klubu Sportowego ,,Stal” z Cieplic, po czym kompleks przejęli turyści zrzeszeni przy kole PTTK w ,,Fampie” cieplickiej, potem grupa SOP Smogorniak, a w 2007 roku dostęp do chatki miało Stowarzyszenie Ochrony Przyrody ,,Smogorniak”, którzy wydali swe pismo ,,Przy Kominku”
- Chatka pod Śmielcem – położona w malowniczym rejonie Śnieżnych Kotłów stanowi miejsce nierozerwalnie związane z historią polskiego taternictwa. To właśnie tutaj, pod koniec lat 50-tych rozpoczęła się fascynująca przygoda wspinaczy zrzeszonych w Sudeckim Klubie Wysokogórskim. Wśród nich można wymienić takie wybitne postacie jak: Tadeusz Steć, Jerzy Kolankowski, Waldemar Siemaszko. Chatka pod Śmielcem, pełniąca rolę schroniska i bazy wypadowej, stała się centrum życia towarzyskiego i przygotowań do wypraw w Sudety.
- Chatka Wielkanocna – powstała w 1966 r. Również związana ze wspinaczami. Pełniła funkcję bazy wypadowej dla alpinistów, którzy trenowali w Śnieżnych Kotłach. Zbigniew Piotrowicz, w swojej książce ,,Sudeckość” opisuje własne doświadczenia, dotyczące chatki Wielkanocnej.
Fot. i źródło: Fb Książnica Karkonoska
